Ethel Carrick – pionierka kobiecej sztuki w erze impresjonizmu

Opublikowano przez

Ethel Carrick to artystka, której twórczość przypada na okres przełomu XIX i XX wieku, a jej życie rozciąga się na lata 1872 – 1951. Urodzona w Wielkiej Brytanii, doskonale wpisała się w nurt impresjonizmu, jednak jej działalność twórcza znacznie wykraczała poza utarty w tamtym czasie kanon. Carrick jest znana głównie z malarstwa pejzażowego i scen rodzajowych, w których potrafiła nadać codziennym sytuacjom niezwykle świeży, emocjonalny i barwny wymiar.

Choć urodzona w Anglii, Carrick dużą część życia spędziła we Francji, co miało znaczący wpływ na jej twórczość. Jako uczennica Académie Delécluse w Paryżu, Ethel zetknęła się z najnowszymi trendami sztuki europejskiej. Francuska scena artystyczna była wówczas miejscem, gdzie obrazy inspirowane plenerami nabierały nowej jakości. Carrick była jedną z niewielu kobiet, które aktywnie brały udział w tym ruchu, łącząc estetykę impresjonizmu z osobistym, emocjonalnym podejściem do koloru i światła.

Jej prace, takie jak „The Marketplace in Nice” oraz „Fishing Boats, St. Ives”, pokazują fascynację światłem i ruchem – elementy, które umiejętnie przenosiła na płótno. Carrick znakomicie potrafiła oddać atmosferę miejsc, w których przebywała. Malowane przez nią targowiska, plaże czy parki tętnią życiem i pełnią barw, a postacie na obrazach wydają się być uchwycone w ruchu, co daje widzowi odczucie uczestnictwa w przedstawianej scenie.

Przywołując słowa Henri Matisse’a, współczesnego jej artysty, „Czasami potrzebujemy koloru, aby poszerzać nasze możliwości”. Carrick, choć o stylu mniej ostentacyjnym niż Matisse, z całą pewnością zrozumiała i zastosowała tę maksymę w swojej twórczości. Wkładała w swoje obrazy jasną, intensywną paletę barw, która charakteryzowała się wyjątkową harmonią i wyrazistością.

W 1905 roku poślubiła znakomitego australijskiego malarza Emmanuela Phillipsa Foxa, co spowodowało, że jej życie zawodowe i prywatne nabrało nowego wymiaru. Razem z mężem podróżowała po Europie i Australii, gdzie oboje aktywnie angażowali się w tamtejsze życie artystyczne. Ich wspólne podróże stały się inspiracją dla wielu prac Carrick, ukazujących różnorodność i urok miejsc, które odwiedzali.

Nie można zapomnieć, że Carrick nie tylko malowała, ale również aktywnie przyczyniała się do rozwoju środowiska artystycznego. Była jedną z założycielek Towarzystwa Artystek Brytyjskich (The British Society of Women Artists) oraz angażowała się w działalność Women’s International Art Club, działając na rzecz kobiet, które w świecie sztuki musiały borykać się z ograniczeniami wynikającymi z ich płci. Carrick wykorzystywała swoją pozycję, aby wspierać młode artystki i pomóc im znaleźć swoje miejsce w świecie sztuki.

Twórczość Ethel Carrick nie jest tak dobrze znana jak dzieła współczesnych jej mężczyzn-artystów, lecz jej obrazy stanowią istotny wkład w historię sztuki, zwłaszcza w kontekście kobiet posiadających głos na polu artystycznym w czasach, gdy było to trudne do osiągnięcia. Dziś, jej prace są coraz bardziej doceniane, reinterpretowane i badane przez nowe pokolenia historyków sztuki i kuratorów.

Ethel Carrick to symbol przełamywania barier i odnajdywania swojego miejsca w czasach przemian oraz kanwą odwagi kobiecej sztuki, która inspirowała nie tylko współczesne jej artystki, ale także stanowi punkt odniesienia dla dzisiejszych kobiet w sztuce.